Baby’s en kindjes kunnen op verschillende leeftijden verschillend dingen vrezen of zich zorgen maken om verschillende dingen.
Soms kan dat slaap beinvloeden. Hoe en waarom lees je hier. Ik geef je ook enkele handvaten voor hoe je ermee om kan gaan.
De verschillende angsten per leeftijd
0-6 Maand oud
Je kindje kan bang zijn wanneer hij/zij de ouder niet meer kan zien/rieken/horen of voelen. Van heel luide geluiden en van het idee te vallen (de moro reflex).
Je kindje kan dus wakker schieten als je hem/haar probeert neer te leggen als je dat niet zachtjes genoeg doet. In het algemeen slapen ze goed door de omgevingsgeluiden tot een maand of 3-4 maar kunnen ze verschieten & onrustig wakker schieten van erg luide geluiden. Ze slapen dan trouwens liefst dicht bij jou. Een kleine baby is erg ongerust wanneer hij alleen is (dankzij zijn sterk en aangeboren overlevingsinstinct).
7-12 Maand oud
Je kindje wordt bang voor vreemden (mensen die niet de primaire hechtingsfiguren zijn). Dat is de natuur die zorgt dat een kindje niet zomaar met iedereen weggaat. Een normale evolutie dus. Daarbovenop komt er vaak ook wat verlatingsangst. Je kindje begrijpt nu dat jij ergens anders bent als hij/zij je niet meer kan zien, en vraagt zich dan ook af of je ooit nog zal terugkomen. De angst voor luide geluiden blijft aanwezig.
Het kan zijn dat je kindje nu een duidelijke voorkeur heeft voor zijn/haar primaire hectingsfiguur voor de zorg, en dus ook voor slaap. Misschien kon jouw partner je kindje ook wel eens in slaap helpen, en wordt dat nu moeilijker. We zien ook dat kindjes mogelijks terug vaker wakker worden ‘s nachts of het eerste stukje van de nacht wanneer jij er niet bent.
1 Jaar oud
Tijdens het 2e levensjaar blijft separatie mogelijks nog steeds moeilijk. Ook blijven ze nog bang van luide geuiden. Je kindje wordt ook zelfstandiger en alles wat buiten zijn/haar controle ligt kan ook angst verwekken, zoals een deurbel die ineens afgaat, een hond die tegen je kindje springt, … Ook na 1 jaar kan het voor een kindje nog nodig zijn de nabijheid van zijn/haar ouders te voelen om te gaan slapen.
Alhoewel omgevingsgeluiden zoals sprekende ouders beneden, een kindje dat in bed ligt gerust kunnen stellen, kunnen sterke onverwachte geluiden voor paniek zorgen.
2 en 3 jaar oud
Peuters kunnen bang worden van wat ze niet kunnen zien: de donker, schaduwen. Maar hun verbeelding wordt ook steeds levendiger. Ze kunnen bang worden van monsters, heksen, spoken… Ook van sommige dieren zoals een vos, een spin, een wolf…
Nachtmerries kunnen je kindje nu ook parten spelen.
Je kindje kan beginnen vechten tegen het slaapritueel of de slaap zelf (er lang over doen om in slaap te vallen) omdat het bang is van de donker. Of terug wakker worden in het midden van de nacht en hulp nodig hebben, vooral als je kindje alleen slaapt.
Wat kan je eraan doen?
Geloof je kindje wanneer het zegt dat het bang is. Hoe belachelijk jij het ook vindt. Laat weten dat je het gehoord hebt, dat het normaal is en als het kan, dat jij als kind ook sommige van deze angsten hebt meegemaakt. Kijk dan samen naar een oplossing. Als je je kindje kan empoweren de oplossing zelf te vinden heeft het mogelijks meer succes.
Wat zeker is, is dat je kindje vanuit stress/angst niet in slaap kan vallen, en dat je kindje eerst terug rust moet vinden (met of zonder jouw hulp). Soms is er gewoon opnieuw meer nabijheid nodig, dat geeft vaak terug de nodige rust om (terug) in slaap te vallen. In sommige gevallen kan opnieuw een tijdje samen slapen (in zelfde of apart bed) de nodige rust brengen.
Kan/wil je geen nabijheid geven, dan zijn er ook nog andere manieren om veiligheid aan te bieden:
– Laat iets achter met jouw geur op
– Gebruik white noise of zachte muziek
– Laat je (rood) nachtlampje aan
– Laat de deur openstaan zodat je ze nog kunnen horen als ze je niet meer kunnen voelen, rieken of zien
– Gebruik een overgangsobject (knuffeldier)
– Vermijd verhaaltjes met monsters, enge dieren of enge situaties
– Maak gebruik van een rustig & veilige slaapritueel
– Vertel over jezelf als kindje tijdens het slaap ritueel & normaliseer de angsten die je kindje uitspreekt.
Zo zie je maar dat ook wanneer slaap zich natuurlijk consolideert, er nog redenen genoeg kunnen zijn voor een kindje om jou nodig te hebben.
Liefs,
Anouk