Mijn eerste borstvoedingsavontuur ging helaas niet zo goed, waardoor ik mijn zoontje een half jaar bv, gecombineerd met kunstvoeding heb gegeven. Ik was vastberaden om het deze keer anders aan te pakken.
Terwijl ik dit schrijf, geef ik al 2 maanden borstvoeding aan ons meisje ❤️. Een avontuur dat ook deze keer zeker niet zonder slag of stoot ging.
Een beetje overdonderd belden we na de bevalling met de kraamzorg organisatie om advies te vragen. Zij stelden ons gerust: we zouden een ervaren kraamzorg krijgen en bijvoeden was waarschijnlijk niet meteen nodig. Helaas bleek onze kraamhulp daar toch anders over te denken. We kregen een hele uitleg over de gevaren en het eventuele fladderen door een suikerdip, met mogelijk een ziekenhuisopname als gevolg. Dat was even een andere start dan we hadden bedacht.
Na flink wat tranen, besloten we om te gaan bijvoeden. Niet met kunstmelk, maar met melk van andere moeders: donormelk. Een vriendin van mij kwam diezelfde avond nog haar vriezervoorraad brengen. Ook begon ze met kolven, zo bijzonder ❤️.
Mede door mijn voorbereiding was ik niet zo’n voorstander van bijvoeden. Met name om de problemen die het achteraf gezien bij mijn zoontje had opgeleverd. Ik had er gemengde gevoelens over, maar we wilden ook geen risico’s nemen.
Mijn dochter en ik waren continu samen, lagen veel huid op huid en ik legde haar bij iedere kik aan. Ze deed het zo goed, dronk heel krachtig en hapte goed aan. Helaas was er nog geen druppel melk zichtbaar, dus wisten we niet zeker of ze iets binnen kreeg. Ook met kolven was er 0 resultaat.
Ik dronk borstvoedingsthee, slikte kruidencapsules, at dadelreepjes, voegde speciale poeder toe in mijn pap, rustte zoveel ik kon en dronk liters water. Alles om maar borstvoeding te kunnen geven. Ik had in mijn zwangerschap al proberen te kolven, maar ook dat had niets opgeleverd.
Hopeloos voelde ik mij die eerste dagen. Ik wist ook dat iedere dag dat mijn dochter bijvoeding kreeg, het moeilijker was om de productie bij te houden. En ik werd helemaal gek van het kolven, het voelde zo onnatuurlijk!
Ze keek naar onze dochter haar mondmotoriek en aanhap, die beide perfect waren. Daarnaast leerde ze ons om op een makkelijke manier bij te kunnen voeden dmv een borstvoedingshulpset. Ze dronk dan aan de borst, maar met een slangetje waaruit ze de donormelk kreeg. Hierdoor werd de aanmaak van melk nog steeds gestimuleerd. Ook startte ik met domperidon. Medicatie die als bijwerking het stimuleren van melkproductie heeft. Niet mijn voorkeur, maar ik had er alles voor over om borstvoeding te kunnen geven. Die avond kolfde ik voor het eerst handmatig een druppel melk uit mijn borst.
Ik heb keihard gehuild van geluk 🙏❤️.
We bleven doorgaan met kolven, voeden en bijvoeden. Helaas raaktte de bijvoeding op en moesten we op zoek naar nog een donor. Ik baalde enorm, maar was vastbesloten om geen kunstvoeding bij te geven. Ik moest even een drempel over en belde een collega waarvan ik wist dat ze borstvoeding gaf. Ik legde onze situatie uit en ze zei zonder nadenken ‘ja’. Ook van haar kregen we een hele vriezervoorraad, waarmee we ons meisje konden bijvoeden. Zo speciaal ❤️.
Op een gegeven moment merkten we dat onze dochter het drinken met het slangetje steeds minder paktte. Ze liet het slangetje dan los en werd onrustig. Onze kraamhulp bleef hameren op het belang van bijvoeden en wilde alles wat onze dochter niet op dronk bijvoeden met een flesje. Dit hebben we 1 dag gedaan, maar het voelde absoluut niet goed om haar te dwingen dit op te drinken, terwijl we geen idee hadden wat ze uit mijn borst haalde.
Inmiddels kreeg ik ook wat stuwing en kon ik melk opvangen in een lekschaal. Daarnaast liet ze ook geen honger signalen zien en oogde ze tevreden. Ik bleef haar regelmatig aanleggen en voedde alleen bij na 3-4 uur. Ik durfde zelfs af en toe over te slaan en na 6 dagen ging ik volledig over op mijn eigen melk.
Een spannende stap, want toen ik eenmaal volledig over was op mijn eigen borstvoeding, kwam ook de onzekerheid. Ik vond de signalen van mijn dochter verwarrend, was bang om haar te ondervoeden en leefde voortdurend in angst. We hadden een weegschaal gekregen om onze dochter te kunnen wegen en in een app hield ik haar gewicht bij. Haar groei boog wat af van het lijntje, waardoor ik nog onzekerder werd. Daarnaast merkte ik dat ik door de hele situatie te weinig handvatten had gekregen voor het geven van borstvoeding, omdat de focus op het verhogen van de melkproductie had gelegen.
Maar ik werd gedragen. Gezien en gehoord in mijn angsten en verdriet. Mijn man, die me onvoorwaardelijk steunde, vriendinnen die me advies gaven. Ook nu weer kon ik met mijn vragen terecht bij de lactatiekundige die mij keer op keer gerust stelde.
Telkens weer was daar die liefdevolle spiegel: vertrouw op je intuïtie Kim. En mijn intuïtie was eigenlijk heel helder. Als ik puur naar mijn dochter keek, zag ik een heel tevreden meisje, dat goed sliep, maar ook van zich liet horen als ze wilde drinken. Daarnaast had ze voldoende plas en poepluiers, waardoor er ook geen reden tot zorg was.
Het laatste duwtje kreeg ik van een hele fijne lactatiekundige van het consultatiebureau. We belden om mijn zorgen te bespreken. Ze nam mijn zorgen serieus en stelde de juiste vragen. Ik ontdekte dat ik toch ook nog behoorlijk last had van de kraamtijd bij mijn zoontje en ook deze eerste dagen was ik helaas niet op de juiste wijze begeleid.
De nodige tranen vloeiden en er ontstond ruimte. Na dit gesprek kon ik mijn angsten loslaten en kon ik genieten van het geven van borstvoeding. Ik kan het soms niet geloven: het is ons gewoon gelukt!
Mijn dochter blijft nog vaak voeding vragen en daar ga ik gewoon in mee. Ze blijkt een heel krachtige drinker, die soms na een paar minuten al verzadigd is. Ook snachts komt ze meestal nog zo’n 2-4 keer (denk ik, want ik hou het niet bij).
Ik ben zo trots dat het gelukt is, het is zo magisch om te zien hoe ons meisje groeit op mijn melk. Al het harde werken is beloond en ik hoop nog heel lang van onze momentjes samen te kunnen genieten.
Deze text werd geschreven door Kimberley Middelbos (De Nieuwe Mama op instgram) en werd gedeeld met toestemming.